W naszej szkole posiadamy ciekawe zbiory historyczne z naszego regionu. Gromadzili je uczniowie naszej szkoły wyszukując eksponaty w swoich domach,  w domach dziadków oraz u rodziny. Zbiory zakonserwowano i opisano. Prezentowane  są w specjalnej ,,Izbie regionalnej”  opiekunkami której są panie  mgr M. Hopek i mgr M. Augustyn.

Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Dobryninie szczególnie dba o edukację regionalną, upowszechnianie tradycji naszego regionu wśród uczniów. Od pięciu lat istnieje w naszej szkole Izba Regionalna, w której zgromadzono wiele przedmiotów codziennego użytku dawnych mieszkańców, pamiętających czasy nawet  I wojny światowej. Przedmioty te pozyskane zostały od okolicznych mieszkańców, którzy chętnie wspomogli inicjatywę utworzenia tego swoistego szkolnego muzeum etnograficznego.

Twórcami i jednocześnie opiekunami Izby Regionalnej są nauczycielki: Maria Hopek i Marta Augustyn. One też zajmowały się pozyskiwaniem przedmiotów – eksponatów od okolicznych mieszkańców. Izba Regionalna urządzona jest zgodnie z wyglądem dawnego domostwa.  Zwiedzanie rozpoczynamy od przejścia przez typową wiejską sień, w której znajdują się drobne sprzęty, potrzebne do pracy w gospodarstwie / kosy, przetaki, niecki, cep, tarki do prania, koszyki i inne.

Tu również suszą się rozwieszone pęki ziół i grochowin. Dalej wchodzimy do spiżarni. Dominują tu faski, gliniane garnki, ustawione równiutko na półkach, kołowrotki, beczki, latarki. Następnie przechodzimy do kuchni. Zobaczymy tu drewniany kredens z ręcznie malowanymi glinianymi talerzami, żelazka na węgiel i dusze. Ściany zdobią liczne ręcznie haftowane makatki z charakterystycznymi napisami – sentencjami. Jak na centralny punkt dawnej chaty przystało, jest tu rekonstrukcja dawnego pieca z wisznicą dzisiejszym okapem/ i ogromnymi żeliwnymi garnkami.

Codzienne życie naszych przodków toczyło się nie tylko w kuchni, gdzie zwłaszcza zimą było najcieplej i oblegano zapiecek. Przechodzimy zatem do tzw. drugiej izby, czyli pokoju. Tu zobaczymy wygodne, drewniane łóżko z prawdziwym, wyściełanym słomą siennikiem, starannie zaścielone malowaną kapą. Na nim stos ręcznie haftowanych poduszek. Według tradycji, powinien on sięgać aż po samą powałę. Wtedy wiadomo, że gospodyni domu bogata ale też i pracowita. Nad łóżkiem wiszą liczne obrazy kultu religijnego, tzw. oleodruki, ozdobione bibułkowymi kwiatami. Przy łóżku drewniana kołyska, nakasliki, a w nich serwety, obrusy, poszewki. Wszak pełniły one rolę dzisiejszych szaf.

Kierując się ku wyjściu, przechodzimy przez typową wiejską zagrodę. Niewątpliwie perełką jest tutaj kompletne jarzmo na woły, janczary, chomąta, drewniane koła i inne gospodarskie sprzęty. Ściany zdobią ręcznie malowane, przy pomocy papierowych wzorników, roślinne i kwiatowe motywy. Wychodząc z domu nie zapomnijmy sięgnąć do kropielnicy ze święconą wodą, by robiąc nią znak krzyża, nie spotkało nas nic złego.

Nasza Izba Regionalna wiernie odwzorowuje wnętrze dawnej wiejskiej chaty i jest nieocenioną pomocą dydaktyczną. Opiekunki Izby Regionalnej prowadzą także szeroko pojętą edukację regionalną. Przygotowują przedstawienia dotyczące tradycji naszego regionu, dbają by tradycje były przekazywane z pokolenia na pokolenie, by w ten sposób uczniowie poznawali swoją Małą Ojczyznę. Tak od rzeczy bliskich przechodzimy bowiem wpajania wychowankom patriotyzmu. Wierni słowom naszego patrona Jana Pawła II „… nie zapominajcie o korzeniach, z których wyrośliście…”

Nasza Izba Regionalna jest otwarta i zaprasza wszystkich na swoiste spotkanie z przeszłością.

Opracowała: M. Hopek